بلاهایی که بر ما وارد می شود ، تمام رحمت است ؛ حداقل باعث تکفیر گناهان می شود .
آیت الله بهجت
جمله ی بالا هدیه ی جهادی به من بود ... چقدر نشست به دلم .
روحم سبک شده ؛ خیلی
هر چی بیشتر به تهران نزدیک میشدیم سنگینی تعلقات رو بیشتر حس میکردم
هم دلم خیلی تنگ شده بود و هم واقعا تمایل نداشتم برگردم به این شهر
تازه معنی این جمله رو درک کردم : از لحاظ روحی نیاز دارم هر سال حتما جهادی برم .
و من الله توفیق .
شب تولد است و دل من هوایی
به وسعت سرزمینش ، هوایی
گرفته
خواستار رهایی ...
اعیاد بر صاحب الزمان مبارک باشد
به امید ظهورش ...
بعضی خاطرات و اتفاقها انقدر حقیرند که همین که گاهی ذهنت رو مشغول می کنند کافیه
انقدر ارزش ندارن که بخوای بنویسیشون تا یه کم سبک شی
نا خود اگاه تو یه ماجرایی افتادم که واقعا حالم ازش بد میشه ؛ چه اون اولش چه الان
و در پی ش یه سری اتفاقا می افته که واقعا بیزارم ازشون
..
- بابا بیزحمت از اون لیوان آلومینیومیا برام بگیرین ؛ فردا می خوام برم تو راه نیاز دارم
- فردا کجا میخوای بری ؟؟!
- اردو جهادی دیگه ؛ مگه شما نمی دونستید ؟!!!!
- چرا خب .. تا کی هست ؟
- انشالا 7 ام تهرانیم ( من که همه رو قبلا گفته بودم ..!؟)
- 7ام ..؟ یعنی من انقدر زیاد نباید ببینمت .....
پ.ن : دلم کباب شد ؛ هیچ وقت اونطور که باید حقشون رو ادا نمی کنم .شاید خیلی از مشکلاتم برا همین باشه .( به یقین ...)
پ.ن : امیدوارم حداقل این سفر و تبعاتش یه کم آرومم کنه ؛ نمیدونم از اثرات آخرالزمانه این دل آروم نشدنا ... ؟
پ.ن : اللهم اجعل عواقب امورنا خیـــرا
یا حق .
خونم به جوش می آید از این شهوت رانی ها ...
پ.ن : واقعا نمی دونم چطور باید برخورد کنم تو این شرایط ؛ کاش جدا شم ، کاش جدا شه ...
توسط :