بسم رب الشهداء و الصدیقین
إن هذا القرآن یهدی للتی هی أقوَمُ و یُبَشِر المؤمنین الذین یعملون الصلِحتِ أنَ لهم أجراً کبیرا
إقرأ کتابک کَفی بنفسِک الیومَ علیک حَسیبا
إقرأ کتابک کَفی بنفسِک الیومَ علیک حَسیبا
آمده ام تا بنویسم
در گمنام جایی که فقط خود می دانم که هستم و خدای خود
از آنچه در دل دارم و توان به زبان آوردنش را ندارم
به دور قضاوت اطرافیان
به دور از هیاهوی این و آن
پ.ن : برای شروع قرآن رو باز کردم :
ربُکُم أعلَمُ بما فی نفوسِکم إن تکونوا صلحین فإنهُ کان للأوابین غفورا
- پروردگار شما داناتر است بدانچه در دل های شماست اگر شایسته باشید ؛ پس او برای بازگشت کنندگان آمرزنده است .
چقدر چسبید ..
و غافر گذاشتم اسم این گمنام جا رو
اعلم بما فی نفوسکم
همیشه اینطور آیه ها سکینه ی زیادی رو به دلم میارن .
یا حق .
برچسب ها : شخصی , قرآن , شروع ,