بسم الله

این روزها دلم بیشر حال و هوای نوشتن تو اینجا رو می کنه

شاید بخاطر فشاریه که رو دلمه

شاید بخاطر شرایط بوجود اومدس

نه شاید ؛ که قطعا !

:

یهو بر گشته میگه عاشقی ؟!

خندم میگیره ...

کی ؟ من ؟ از کجا یکدفعه اینو می گی ..؟

بخاطر status ت

خوشحالیا ...! حسیه که تا حالا درکش نکردم

[ مشکلم از بلا تکلیفیه ... ]

پس چیه ..؟

فشار زندگی ..

مگه خرجی می دی ؟

[دوباره خندم می گیره ؛ چی میگه این ..؟]

کاملا مشخصه مزدوجی ها - دیدت از جای دیگس..

و خنده ایه که نثارم می کنه ..

:

حس این روز ها و این ماه ها

مثل حس در خلأ بودنه ...

فقط داره می گذره

کاش می تونستم آینده ی این چند مدت رو ببینم

که اگه چیزی بود غیر از اون چیزی که ..

طرفم رو متوجه می کردم

به اندازه کافی هر دو هزینه دادیم

توان بیشتر از این رو ندارم..

اگر خیر در این نیست

چرا ....؟

خدا شاهده که بیشتر نگرانی م بخاطر خودم نیست

 - یعلم خائنة الاعین و ما تخفی الصدور .. -

یا الله ..

پ.ن : می آیند و می روند ؛ می روند و می آیند

و من نظاره گر فردی هستم که انتخابش را تنها به مولایم سپرده ام ...

بسم الله

گاهی وقتا می مونم بین اون چیزی که من بهش اعتقاد دارم و فک می کنم درسته

و

اون چیزی که خانواده و اطرافیان میل به انجام دادنش دارن

و من همیشه این وسط بلا تکلیف می مونم

و نهایتا به این نتیجه می رسم و دلم رو خوش می کنم که

انشاءالله در زندگی آیندم،برا خودم و خانوادم، پیادش می کنم ...

و این بهونه دلیلی میشه برا اینکه خیلی وقتا سکوت کنم

در برابر تصمیمی که جمع بهش اتفاق نظر دارن

و گاهی به شدت کراهت دارم برای انجام دادنشون ..

جاذبه خاک به ماندن می خواند و آن عهد باطنی به رفتن...
عقل به ماندن می خواند و عشق به رفتن...
و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود آدمی در حیرت و آوارگی میان عقل و عشق، معنا شود...

شهید اوینی

پ.ن : الحمدلله رب العالمین علی کل حال ...

الهی و ربی من لی غیرک .........

فقط همین ؛ که خود بازگو کننده ی تمام حرفهای درونم هست ...

بسم الله

نزدیک یکساله که از ورودش میگذره

و به هیچ وجه من الوجوهی (!!) نمی تونست تصور کنه که توی این یه سال این اتفاق ها قراره بیفته

و روزگار طوری بچرخه که مجبور شه در اینچنین شرایطی تحویل مسئولیت بده ..

شرایطی که فقط خود خدا از شدت اذیتش با خبره ..

و امید داره که راضی باشه از تصمیمش و کمکش کنه برای ادامه ی راه که بس سخت تر به چشم میاد ..

پ.ن : السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ...

پ.ن : خیلی پر روأم اگه زیارت شمارم در کنار زیارت ارباب تقاضا کنم ...؟

پ.ن : دلا در عاشقی ثابت قدم باش .. ؛ السلام علیک یا غریب الغربا ..

بسم الله

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

دیشب گله زلفش با باد همی کردم

گفا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

صد باد صبا اینجا با سلسله می رقصند

این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

رخساره به کس ننمود آن شاهد هر جایی

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست

شمشاد خرامان کن تا باد بیارایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست

کفر است در این مذهب خود بینی و خود رایی

زین دایره مینا خونین جگرم می ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد

شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

پ.ن :فک می کنم به اینکه فال بهتری می تونس برام بیاد یا نه ....

پ.ن : دوباره که تا مرحله ی کامل کنار کشیدن و به اصطلاح ! " استعفا دادن " پیش رفتیم و آخرش هم نمی فهمم چیه که نگهم می داره ..

پ.ن : و اینه از مزایای شالی که میتونی بپیچونی جلو صورتت و ...